Bintang dikategorikan berdasarkan beberapa faktor.
Antaranya ialah suhu permukaan dan kekilauan.
Suhu permukaan bintang diukur berdasarkan warna bintang
tersebut. Warna sesebuah bintang dapat diperoleh menggunakan kaedah spektroskopi.
Kaedah ini menggunakan spektroskop bagi mendapatkan spektrum sesebuah bintang.
Dengan melihat pada garis spektrum bintang tersebut, dan menggunakan hukum Wien,
suhu bintang dapat dihitung. Berdasarkan hukum Wien, bintang biru mempunyai
suhu paling tinggi iaitu sekitar 30 ribu darjah Celcius, manakala bintang merah
mempunyai suhu paling rendah iaitu sekitar 3 ribu darjah Celcius.
Sumber: https://bit.ly/2TDsqAC |
Pengkelasan ini dibahagi kepada tujuh bermula dari yang
paling panas iaitu O, B, A, F, G, K, M. Pengelasan ini dibahagikan lagi kepada
bahagian-bahagian kecil menggunakan nombor. Sebagai contoh, bintang O1
merupakan bintang terpanas, manakala bintang M9 ialah bintang sejuk. Matahari
dikategorikan sebagai bintang G2 dengan suhu sekitar 5 ribu darjah Celcius. Hampir
75% bintang di galaksi kita merupakan bintang jenis M. Manakala bintang-bintang
berat seperti O dan B agak jarang dijumpai.
Bintang juga dikelaskan mengikut kekilauan. Kekilauan
ialah jumlah tenaga yang tersinar oleh bintang dalam masa sesaat. Pengelasan
ini penting kerana terdapat bintang-bintang yang mempunyai suhu yang sama,
namun saiz, dan umurnya berbeza. Kecerahan ini mengikut turutan berikut:
I - Super Raksasa
II - Raksasa Cerah
III - Raksasa
IV - Sub Raksasa
V - Kerdil (jujukan utama)
VI - Sub Kerdil
D - Kerdil Putih.
II - Raksasa Cerah
III - Raksasa
IV - Sub Raksasa
V - Kerdil (jujukan utama)
VI - Sub Kerdil
D - Kerdil Putih.
Super Raksasa ialah bintang yang paling besar diketahui. Kategori
super raksasa terbahagi kepada 3 bahagian iaitu Ia-0, Ia dan Ib. Kelas Ia-0
ialah hyper raksasa. Bintang dalam kelas ini merupakan bintang yang mempunyai
kekilauan paling tinggi pernah direkodkan, dan juga mengeluarkan angin najam
paling banyak. Seterusnya ialah kelas Ia untuk super raksasa cerah dan Ib untuk
super raksasa kurang cerah. Bintang dalam kelas I ini dipercayai akan membentuk
lohong hitam di penghujung hayatnya.
Sumber: https://bit.ly/2GvDH2b |
Bintang kelas II dan III ialah bintang raksasa. Bintang
kelas ini berada pada fasa-fasa kematiannya. Biasanya bintang raksasa terdiri
daripada dua jenis iaitu bintang raksasa merah dan bintang raksasa biru.
Bintang raksasa merah mempunyai suhu yang agak rendah berbanding matahari.
Manakala bintang raksasa biru pula sangat panas sehingga berlaku proses
pelakuran helium di dalamnya. Bintang sub raksasa lebih malap berbanding
bintang raksasa. Bintang kelas ini sedang menghadapi pengakhiran kehidupannya.
Seterusnya adalah bintang kerdil. Bintang kerdil kelas V
dikenali sebagai bintang jujukan utama. Bintang dalam kelas ini menghabiskan
kehidupan dengan membakar hidrogen kepada helium dalam proses pelakuran
nukleus. Matahari berada dalam kategori ini dan kelasnya ialah G2V. G2 merujuk
kepada suhu manakala V merujuk kepada kekilauan. Bintang sub kerdil pada kelas
VI adalah lebih malap berbanding bintang jujukan utama.
Credit: ESA/Hubble |
Kelas yang terakhir ialah bintang kerdil putih. Bintang ini
merupakan mayat-mayat bintang selain daripada bintang neutron dan lohong hitam.
Bintang ini sangat panas, namun disebabkan saiznya yang kecil, kekilauannya
sangat rendah dan sukar dikesan. Antara bintang kerdil putih yang terkenal
ialah Sirius B. Bintang ini dikesan mengorbit pasangannya iaitu Sirius A,
bintang paling cerah di langit malam.
Tiada ulasan:
Catat Ulasan